دختران بازمانده از تحصیل نگران آینده نامعلوم‌

 دختران بازمانده از تحصیل، با ابراز نگرانی از آینده‌ی ‌شان می‌گویند که در وضعیت بد روحی و روانی قرار دارند. این دختران از ا.ا می‌خواهند که با باز کردن دروازه‌های مکاتب و پوهنتون‌ها، زمینه‌ی آموزش را برای آنان فراهم کند.

این در حالی است که بر اساس گزارش‌های نهاد علمی، آموزشی و فرهنگی سازمان ملل متحد، (UNESCO)، در سال ۲۰۲۳ بیش از ۱.۱ میلیون دختر در افغانستان از رفتن به مکاتب و بیش از صدهزار آنان از رفتن به پوهنتون‌ها بازمانده‌اند.

محروم‌بودن از آموزش و تحصیل، آینده نامعلوم و بیکاری، مشکلاتی‌ اند که هزاران دختر در افغانستان با آن دست و پنجه نرم می‌کنند.

شماری ازدختران بازمانده از تحصیل، از ا.ا می‌خواهند که هرچه زوتر دروازه‌های مکتب‌ها و پوهنتون‌ها را به روی آنان باز کند تا با فراگیری علم‌ و دانش مصدر خدمت به جامعه‌ی‌ شان شوند.

شبنم قریشی، محصل سال سوم پوهنتون کابل که از تحصیل بازمانده است، می‌گوید که پس از وضع ممنوعیت‌های تحصیلی، به مشکلات روحی و روانی دچار شده است. او که شب و روز برای رسیدن به قله‌های موفقیت می‌کوشید، چنین می‌گوید: «تحصیل و کار زنان همانند مردان از نیازهای مبرم هر جامعه‌ی محسوب می‌شوند. زنان نیمی از پیکر جامعه را تشکیل می‌دهند. با ممنوعیت دختران از آموزش و تحصیل، نمی‌توان آینده‌ی کشور را روشن تصور کرد.»

 در عین حال، نگینه، یکی دیگر از این دختران می‌گوید: «صنف یازدهم مکتب بودم که حکومت دروازه‌ های مکتب‌ها را به روی ما بست. آرزو داشتم که داکتر شوم تا به جامعه خدمت کنم اما، این رویایم به حقیقت نپیوست.” او از ا.ا می‌خواهد که با باز نمودن دروازه‌‌های مکتب‌ها و پوهنتون‌ها به روی دختران، زمینه آموزش را برای آنان فراهم سازد.

گفتنی است که ا.ا در مورد آموزش دختران می‌گوید که تلاش‌ها برای بازگشایی مکتب‌ها و پوهنتون‌ها به روی دختران در کشور جریان دارد، اما تا کنون ا.ا زمان مشخصِ را برای عملی کردن این کار اعلام نکرده است.