هر سال از ۱۳ میزان به عنوان روز جهانی آموزگار در پایتخت و ولایات کشور تجلیل میشد، اما امسال با روی کار آمدن طالبان در کشور، هیچ برنامۀ برای گرامی داشت و حمایت از کارکرد های آموزگاران گرفته نشد.
به باور شماری از آموزگاران در حال حاضر، هزاران معلم در سراسر افغانستان در حالت بی سرنویشتی به سر میبرند. به گفتۀ آنان چندیدن ماه است که حقوق ماهوار شان پرداخت نشده است.
محمد ظریف، یکی از استادان مکاتب پسرانه در شهر کابل، به صدای امریکا گفت که از حدود چهار ماه به اینسو، معاش خود را دریافت نکرده است و این وضعیت سبب دلسردی برای آموزش کودکان در مکاتب شده است.
او افزود که برای رفت و آمد به مکتب باید ۷۰ افغانی کرایه موتر بپردازد، اما به دلیل نداشتن پول ناگزیر است تا چندین کیلومتر فاصله را با بایسکل رفت و آمد کند.
محمد ظریف افزود: “معلم در افغانستان مظلومترین قشر این جامعه است، در تمامی دورههای که در حدود ۲۰ سال معلمی میکنم، هیچ توجه به بهبود وضعیت ما نشد. همه وعده کردند، اما وعدۀشان برای حل مشکلات ما عملی نشد. ما نه خانه داریم، نه کرایه موتر دارم و حالا معاش ما را هم از ما گرفتند.”
آقای محمد ظریف از طالبان خواست که باید به مشکلات استادان مکاتب توجه کنند. او اضافه کرد که اگر به مشکلات آنان رسیدگی نشود، ممکن بسیاری از کودکان دانشآموز از فراگیری علم محروم شوند.
در این حال، هیات معاونت سازمان ملل متحد (یوناما) در کابل روز جهانی معلم را به این قشر جامعه مبارک گفته و افزوده که باید از آموزگاران در این کشور قدردانی شود.
یوناما گفته است: “امروز ما از مقام همه معلمها در سراسر جهان، به خاطر فداکاری الهام بخششان برای نسلهای آینده، بزرگداشت به عمل می آوریم.”
این در حالی است که شماری از آموزگاران زن که در مکتبهای پسرانه سرگرم تدریس بودند که براساس تصمیم اخیر وزارت معارف از تدریس بازماندند و اکنون از بهر سرنوشت نا روشن شان نگران استند.