خواست های یک جوان افغان از اعضای هیات مذاکره کننده صلح!

قیس ظهیر فعال سیاسی به یک عضو هیات مذاکره کننده جمهوری اسلامی افغانستان نامه فرستاده و خواست های خود را اینگونه مطرح کرده است:

نامه‌ی از شاگرد به استاد! 
جناب استاد دکتر امین احمدی، من به عنوانی یکی از اشخاصی که از نور علم شما بهره‌مند شدم و می‌دانم داعیه‌ای شما افغانستان شمول هست، هرگز از واقعیت‌های جامعه چشم پوشی نکرده‌اید وحقایق را بیان نموده‌اید. شما نماینده تمام مردم افغانستان در گفتگوهای صلح هستید. 
شما وضعیت اجتماعی را خوب می‌دانید و این در رفتار و عمل شما با دانشجویان تان دیده می‌شد. میدانستید دانشجویانِ که توان پرداخت فیس را ندارد، مستقیم و غیر مستقیم در سطح رهبری پوهنتون ابن‌سینا حمایت می‌کردید و ده‌ها دانشجویان از خانواده‌های نادار را آراسته با علم و معرفت ساختید. به عدالت، حقوق بشر و انکشاف متوازن باورمند هستید و دغدغه‌ی تان همین بود، تولید علم و مکان‌های علمی نباید وابسته به حکومت‌ها باشد. به همین خاطر شما پوهنتون‌های خصوصی را در افغانستان رونق بخشیدید، که باعث یک تحول علمی گردید، چون بدون غرض سیاسی و حکومتی علم پُربار شود و در راستای تحقق رویاهای تان گام اساسی و ارزشمند نیز برداشته اید.
استاد گرامی عوامل چهل سال جنگ را خوبتر می‌دانيد و به چی پیمانه بر پی‌کر جامعه افغاني صدمه وارد کرده است و من شخصا چی قیمتی را پرداخته‌ام، چی پیامد بر ما گذاشته به عنوانی مثال تذکر می‌دهم.
این جنگ ختم شده است. یکتعداد آگاهانه یا غیر آگاهانه، روا داشتند و تحمیل نموده اند. بالای خانه‌های پشتون بمبارد هوايي صورت گرفت، به قوم پشتون در شورای ملی که خانه ملت هست توهین شد و به القاب‌های مختلف پیوند داده شد. ما از نعمت تعلیم و تحصیل عمدا باز ماندیم. مکاتب ما سوختانده شد و سنگرهای جنگی ساختند و قریه قریه‌های ما از بودجه بازسازی و نوسازی به عنوان ساحه ناامن کشیده شد و خانه‌های گِلی ما را با توپ و تفنگ ویران ساخت، تلاشی‌های غیر قانونی صورت گرفت، در ادارات دولتی در مقابل ما برخورد دوگانه صورت گرفت و فقر اقتصادی در جوامع ما حکم‌فرما ساخت و جنازه اطفال، زن پیر و جوان همه روزه بسوی گورستان روان هست تعداد بیوه زنان، یتیمان و معیوب ما بیشتر از سایر اقوام دیگری این سرزمین هست چون ما در دوطرف به سربازدهی وادار ساخته شدیم و میدان جنگ شدیم و هزینه‌های جنگ را عملا با جسم و روح لمس و پرداختیم با بیجاشدگان ما در ولایات امن نیز کمک یاری و یا حتا همدلی صورت نگرفت و به چشم دشمن دیده شدیم در ترکیب این هیئت از مذاکره کننده اشخاص محدود توانا و بدون غرض سیاسی به ندرت دیده می‌شود و شاید اشخاص باشند نفع شان را حالا هم در جنگ جستجو می‌کند. خرسندم که شما در هیئت مذاکره کننده صلح هستید و یقین دارم هرگز از منافع مردم چشم پوشی نمی‌کنید و در آوردن صلح اراده قوی دارید و هیچ وقت، مادیات و جناح‌بندی‌های سیاسی را ترجیح نمی‌دهید. این به همه هویداست زمانی‌که شما عضویت کمیسیون نظارت بر تطبیق قانون اساسی را داشتید، دو معاش نگرفتید و گفتید حالا عوایدم کافیست و حق زحمت تدریس تان را به تخفیف محصیلین نادار اختصاص دادید. خواستم اینست؛ البته این یک خواست جمعی از همه‌ی شهروندان‌ افغانستان است. انتظار ما از شما این است که؛ بالای نظام عادلانه، ارزش‌های انسانی، آزادی‌های فردی و اجتماعی، جامعه‌ی تکثرگرا و نفی جامعه بسته و … دیگر بهانهٔ برای جنگیدند نباشد و شما به نسل های آینده زنده‌گی مسالمت‌آميز بدون خشونت ساختاری و خشونت فرهنگی در جامعه نهادینه به میراث بگذارید. چون شما نماینده‌ی ما در میز مذاکرات صلح هستید. ما خواستار صلح هستیم و سرعت بخشیدن ختم جنگ بیشتر گام بردارید. تا مردم به خواست دیرینه خود دستیابند و رویاهای که در صلح می‌بینید، تحقق یابد.

با مهر قیس ظهیر، شاگرد شما

خبرگزاری رویداد هیچگونه دستزدی در این نامه نداشته است!